صدرالدین زاهد کارگردان، پژوهشگر و مدرس تئاتر در گفتگو با خبرنگار مهر درباره آسیب‌هایی که بحران کرونا به امر آموزش زده است، گفت: از چندین ماه قبل که بحران کرونا در سرتاسر جهان شروع شده و باعث محدودیت در رفت‌وآمدها و فاصله گرفتن اجباری افراد از یکدیگر شده است مساله آموزش هنرجویان نیز با مشکلاتی مواجه شده که راه حل بسیاری از دوستان در این شرایط آموزش به صورت آنلاین است.
وی ادامه داد: من در انجمن مدرسان نظرم را درباره آموزش آنلاین مطرح کردم و معتقدم مباحث نظری تئاتر مانند درس‌هایی چون «تاریخ تئاتر» و یا «سبک‌ها و شیوه‌های کارگردانی»، «نمایشنامه‌نویسی» و … قابلیت آموزش آنلاین را دارند که البته باید دید برای یادگیری همین مباحث هم چقدر از طرف دانشجویان اشتیاق وجود دارد اما آموزش کار عملی تئاتر عملاً در این شرایط وجود ندارد چون تئاتر در نفس خود عمل نزدیک کردن آدم‌ها به یکدیگر است اما این روزها بحران کرونا برای فصل کردن آمده نه وصل کردن.
کارگردان «افسانه ببر» با اشاره به شیوه‌ای که در آموزش عملی تئاتر به کار می‌گیرد، توضیح داد: کاری که من در شیوه آموزشم در تئاتر و کارهایی که به صحنه می‌برم، انجام می‌دهم مربوط به دهه ۶۰ میلادی است؛ شیوه‌ای که در آن تئاتر از مفهوم قرن نوزدهمی خود فاصله گرفت و به مسائل و فعالیت‌های گروهی بها داد و چون در نحوه آموزش من هماهنگی جمعی و خلاقیت گروهی اهمیت می‌یابد در این شرایط امکان آموزش آنلاین وجود ندارد. متأسفانه این روزها وضعیت خیلی آشفته‌تر از آن است که بتوانیم تصورش را بکنیم و تئاتر همه کشورها نیز با همین مشکل مواجه هستند اما در کشورهای دیگر نظیر فرانسه که من با آن آشنایی بیشتری دارد و چند هفته قبل نیز سفری به آنجا داشتم سوبسیدها قطع نشده و ممکن است که هنرمندان ۱۰۰ درصد حقوقشان را دریافت نکنند اما حداقل ۷۰-۸۰ درصد از هزینه‌هایشان تأمین می‌شود اما در ایران کلاً مسائل فرهنگی برای دولت ما در اولویت نیست و مدیران نیز برنامه‌ریزی درستی برای کنترل شرایط ندارند.
زاهد درباره اجرای تئاتر در فضای باز بیان کرد: از آنجا که معتقدم محور اصلی نمایش بازیگر است و می‌توان بدون وابستگی به دکور و نور و صحنه پردازی نمایشی را به صحنه برد موافق اجرای نمایش‌های کم پرسوناژ در فضای باز هستم و اگر به من این اجازه را بدهند آمادگی چنین اجرایی را با حداقل تماشاگر دارم.
وی درباره تولید تله تئاتر به عنوان جایگزین تئاتر صحنه‌ای در شرایط پیش رو ابراز کرد: تولید تله تئاتر در تمام دنیا مرسوم است و تفاوت زیادی هم با تئاتر صحنه‌ای و حتی فیلم تئاتر دارد چون در تله تئاتر دکوپاژ وجود دارد و مفاهیمی را که از طریق تئاتر نمی‌توان به مخاطب منتقل کرد توسط تکنیک‌های مختلف تصویری انتقال می‌دهند. من از تولید تله تئاتر در این شرایط استقبال می‌کنم اما مساله حمایت‌های دولتی در این میان مطرح است که به نظر می‌رسد زیاد تمایلی به اجرایی شدن این طرح وجود ندارد.
وی در پایان صحبت‌هایش متذکر شد: در تولید تله تئاتر به دلیل تصویربرداری در فضای استودیویی مساله رعایت پروتکل‌های بهداشتی و اجرای نمایش‌های کم پرسوناژتر باید مد نظر قرار گیرد و از طرف دیگر مساله در نظر گرفتن زمان کافی برای تولید این آثار هم مطرح است چون برای کم شدن هزینه می‌خواهند یک تله تئاتر را به سرعت و در ۲ روز تصویربرداری کنند که در نهایت نتیجه کار ضعیف از کار درخواهد آمد.
نظر شما